កម្មវិធី អប់រំសីលធម៌

អត្ថបទ និង រូបភាពដោយបុត្រាខ្មែរ https://botrakhmer.wordpress.com

ខ្មែរយើងទូទៅ មានគំនិតមួយថា អ្នកណាដែលស្រឡាញ់ ពេញចិត្ត ហើយផ្តល់តម្លៃដល់ខ្លួនឯង គឺជាមនុស្សស៊ីជោរ អួតក្អេងក្អាង។ តាមពិត អ្នកដែលព្យាយាម ធ្វើអ្វីៗអោយមានភាពអស្ចារ្យ ដើម្បីរង់ចាំការសរសើឯណោះទេ ដែលជាមនុស្សស៊ីជោរ អួតក្អេងក្អាង។ ការស្រឡាញ់ពេញចិត្ត និងការផ្តល់តម្លៃដល់ខ្លួនឯង គឺមានន័យថា យើងចេះគោរពខ្លួនឯង។ កាលណាយើង ចេះគោរពផ្តល់តម្លៃ និងស្រឡាញ់ខ្លួនឯង ទើបយើងអាច គោរពផ្តល់តម្លៃ និងស្រឡាញ់អ្នកដទៃទៅកើត។ យើងមិនអាចអោយទៅគេ នូវអ្វីដែលខ្លួនគ្មាននោះឡើយ។ រីឯការកំណត់តម្លៃរបស់ខ្លួន គឺយើងជាអ្នកកំណត់ ហើយប្រព្រឹត្តិខ្លួន អោយសមស្រប ទៅនឹងកម្រិតនៃការកំណត់តម្លៃខ្លួនឯង អោយបានខ្ជាប់ខ្ជួន។ បើយើងរង់ចាំ អោយអ្នកដទៃទទួលស្គាល់ ហើយកំណត់តម្លៃអោយយើងនោះ, តម្លៃនោះនឹងផ្លាស់ប្តូរគ្រប់គ្រា ទៅតាមការនឹកឃើញនៃគំនិត ដែលពោរពេញទៅដោយ ការវិនិច្ឆ័យដ៏លំអៀងរបស់គេ។ យើងធ្វើល្អមួយជីវិត ប៉ុន្តែភ្លាត់ស្នៀតមួយពេល អាចនឹងត្រូវគេដកហូតតម្លៃទាំងស្រុង សមនឹងភាសិតដែលចែងថា “គុណមួយសំពៅ ទោសមួយចូលទៅ រលាយបាត់បង់”។ មានតែខ្លួនយើងទេ ទើបអាចដឹងប្រាកដថា តម្លៃរបស់ខ្លួន ស្ថិតនៅកម្រិតណា។